حملات سایبر به مثابه توسل به زور در سیاق منشور سازمان ملل متحد

یکی از مسائل چالش­برانگیز حقوق بین­الملل در ادوار مختلف، تنظیم روابط دولت­های متخاصم و شیوه­ حل و فصل اختلافات آنها با یکدیگر بوده است. در این میان، تا مدت های مدید، اصلی­ترین راه حل اختلاف، جنگ و توسل به زور بود؛ هرچند به مرور نهادینه کردن حقوقیِ این امرِ مذموم با هدف کاهش و سپس حذف آن، وجهه همت جامعه بین­المللی قرار گرفت. از زمانی که اسناد بین­المللی، جنگ و حمله­ نظامی را به طور مطلق ممنوع کردند، این اندیشه قوت گرفت که بشریت می­تواند در سایه­ این تدبیر، به تحقق صلح و امنیت بین­المللی امیدوار شود. با این وجود، رشد و توسعه­ فناوری­های نوین، چالش­هایی را در این خصوص ایجاد کرد. فضای سایبر و حملات صورت گرفته در قالب آن، یکی از این چالش­ها است. نوشتار حاضر، درصدد معرفی این فضا و بررسی نسبت حملات سایبری با حقوق توسل به زور از یک­سو ( jus ad bellum ) و منشور ملل متحد به خصوص مواد (4) 2 و 51 آن از سوی دیگر است. cyber attacks as use of force in the context of the un charter abstract in different eras, resolving conflicts among hostile states has been and still is one of the most important challenges of international law. yet, for a long time war was the principal way of resolving disputes. by the time when the prohibition of the use of force has been gradually injected into international documents, the idea of achievement to international peace and security was strengthened. by the advent of modern technologies, such as the cyber technology, however, new challenges emerged in the context of international law among them has been the issue of cyber attacks and its relation with jus ad bellum and specially with the charter of the united nations. key words: international armed conflicts, cyber attacks, use of force, threat of force, right to war.